Prolog

Uwielbiał adrenalinę jaka mu przy tym towarzyszyła, wiatr we włosach, a mimo to miał na sobie kask. Wiedział że przy tej prędkości lepiej nie ryzykować i mieć zabezpieczenia. Przyspieszył, a wtedy obok niego śmignął jeszcze jeden ścigacz.  Uśmiechnął się pod nosem i znów przyśpieszył. Jego przyjaciel znów prowokował go do wyścigu. Chociaż miał już jeden poważny wypadek, z którego ledwo wyszedł i rodzice zabronili mu jazdy na ścigaczu to ten dalej to robił. Nie rozumiał przyjaciela jak mógł być taki głupi, ale nie wiedział co by zrobił jakby stracił jedynego partnera z którym mógł się pościągać. Jego serce coraz szybciej biło, a poziom ekscytacji wzrastał coraz bardziej.  Mimo iż ulice Tokio były o tej późnej godzinie dalej zaludnione, to teraz na ulice wychodzili tylko ci którzy nie bali się nocy. Zaczęli powoli kierować się w stronę jednej z dzielnic Shibuyi gdzie lubił przesiadywać jeden z najgorszych gangów. Mimo to nie czuł jakiegoś specjalnego zagrożenia, bo dopóki się nie zatrzymają i nie będę próbowali zwrócić większej uwagi na siebie to nic się nie wydarzy. Odkąd był mały nie mógł się doczekać tego aż w końcu będzie pełnoletni i będzie mógł sobie zrobić prawko na ścigacz. Zawsze jeździł z bratem, a potem czasami sam, ale zawsze gdy tylko brat mu pozwolił. A teraz? Mógł się cieszyć tym wraz z najlepszym przyjacielem. Jednak dzisiejszego dnia jego szczęście nie trwało zbyt długo. Zauważył w lusterku że nie tylko on i Naruto w tym momencie ścigają się, ale też trzech jakiś ludzi jedzie za nimi jakby ich ścigało. Dodał gazu, ale nie zgubił ich bo siedzieli mu na ogonie.

-Chyba mamy towarzystwo- powiedział do mikrofonu który miał zainstalowany w kasku, by móc swobodnie się kontaktować z przyjacielem.

-Za mną jedzie dwóch, a za tobą?- usłyszał dobrze znany mu glos i delikatnie się uśmiechnął.

-Trzech, chyba jestem bardziej interesujący- tym razem nie usłyszał odpowiedzi tylko prychnięcie.

-Widzimy się za 15 minut- tym razem ton głosu przyjaciela był poważniejszy. Nie odpowiedział tylko od razu skręcił w jedną z pustych uliczek i dodał gazu, widział jak jego ogon coraz bardziej się do niego zbliża, dlatego starał się przyśpieszać, ale nie za bardzo mógł ponieważ uliczka była pełna śmieci. Wjechał na większą ulicę i przeklął pod nosem. Znajdował się w jednej z biedniejszych dzielnic i w sumie nie znał za dobrze tych dróg więc nie wiedział za bardzo jak ma jechać żeby zgubić swój ogon. Na ulicach było pusto, a blokowiska wyglądały jak opuszczone. Usłyszał wystrzał i zerknął w lusterko. Każdy z nich posiadał dodatkowego pasażera który teraz strzelał. Nie sądził ze akurat dziś wpakuje się w jakieś bagno. Matka go zabije przecież. Nie miał zbyt wiele czasu do namysłu więc wjechał w jedną z uliczek i po chwili poczuł piekący ból w ramieniu. Skrzywił się i zaczął powoli hamować… Zatrzymał się szybko zeskoczył z motoru i wspiął się na schody przeciwpożarowe. Szybkimi krokami zaczął kierować się w stronę dachu. Żaden mieszkaniec bloku nie wyszedł słysząc strzały jakby było to tu codziennością, chociaż on się temu nie dziwił. Wyciągnął telefon napisał szybkiego esa i dalej zmierzał ku górze. Kątek oka widział jak motory zatrzymują się i wszyscy celują bronią w niego. Nieskutecznie. Gdy tylko dotarł na dach chwycił się za krwawiące ramię, a po chwili można było usłyszeć wycie policyjnej syreny. Odetchnął delikatnie  z ulgą  i wychyliła delikatnie głowę by spojrzeć na dół. Osoby które jeszcze przed chwilą do niego strzelały znów zaczęły pakować się na motor i szybko odjeżdżać. Wypuścił powietrze z płuc i położył się na zimnej nawierzchni. Syreny policyjne ucichły dopiero pod budynkiem. Usłyszał głośny trzask drzwiami, a po chwili jak ciężkie buty obijają się o schody przeciwpożarowe.

-Dziś dość szybko- powiedział kruczowłosy, zakładając zamykając oczy i czekając na ochrzan.

-Twój brat kazał mieć was na oku- na dźwięk tego głosu otworzył momentalnie oczy  spojrzał w zielone tęczówki które bacznie mu się przyglądały.

-Nie sądziłem ze prawnik ma prawo jeździć policyjnym wozem- powiedział z przekąsem.

-Ledwo zrobiłeś prawko i już tydzień przed rozpoczęciem roku szkolnego zostałeś postrzelony, powinieneś się cieszyć że twój brat dał mi radiowóz- odgryzł się chłopak kucając przy młodym Uchiha i patrząc na jego ranę.

-Nie mam zamiaru prowadzić radiowozu- odparł szybko wiedząc że nie może jechać na motorze, ale radiowozu tym bardziej nie miał zamiaru prowadzić.

-Spokojnie Deidara jest ze mną i to on pojedzie na twoim motorze, znajdźmy jeszcze Naruto i wracajmy, twoja matka nie będzie zadowolona- wiedział ze przyjaciel brata miał rację, ale skończył już osiemnaście lat i miał prawo decydować o sobie. Z pomocą starszego chłopaka wstał z ziemi i zaczęli powoli kierować się schodami w dół do radiowozu.

Ciepło, a raczej upał. Nie wiedziała ile jeszcze wytrzyma w tym słońcu, ale musiała czekać, czekać na głupiego brata aż ten w końcu raczy się po nią zjawić. Już na początku lipca miała wrócić do domu, nawet rodzicie wysłali po nią brata, ale ten musiał cos załatwić przez co zamiast wakacje spędzić w rodzinnym mieście spędza je za granicą.  Spojrzała ostatni raz na zegarek i zwlekła się z leżaka na którym właśnie się opalała. Chodziła do żeńskiego gimnazjum przez 3 lata w Nowym Jorku . Spełniła warunek brata i teraz chciała iść do wymarzonego liceum w Japonii, ale jemu co chwile coś się trafiało i co chwilę odkładali wyjazd do Japonii. Znajdowali się teraz w Miami, nie wiedziała co brat robi i do tego kazał siedzieć im w hotelu i nigdzie nie wychodzić. Przynajmniej tyle że mieli w hotelu basen i był to jeden z najlepszych hoteli w mieście.

-Nie denerwuj się tak, wiesz przecież że jest zajęty- usłyszała cichy głos koło siebie i spojrzała w tamtą stronę. Wiedziała że jej przyjaciółka miała rację, ale denerwowało ją to że nikt nigdy jej nic nie mówił. Cieszyła się przynajmniej z tego że rodzicie Hinaty zgodzili się na to by dziewczyna wraz  z nią wyjechała do najbardziej prestiżowego gimnazjum za granicą by uczyła się wraz z nią, bo chyba by inaczej zwariowała.

-Wiesz że egzamin wstępny już pisałyśmy za granicą, jak nie pojawimy się na rozpoczęciu to nie pójdziemy tam, a wiesz że on zrobi wszystko byśmy tam nie poszły – powiedziała nieco zdenerwowana różowowłosa. Jej starszy brat uwielbiał kontrolować jej życie. Jedyne z czego się cieszyła w tej żeńskiej szkole przez trzy lata to w tym że żaden facet, nie miał tam wstępu. Nawet nie było tam żadnego nauczyciela płci męskiej. Wszystkimi nauczycielkami były kobiety. Ośrodek był wyposażony we wszystko co młodym kobieta potrzebne, akademiki były niedaleko szkoły. A wyjść z całej posesji można było tylko co drugi weekend za zgodą pisemną rodziców, a więc dziewczyny nie bardzo nawet jak miały spotkać się z rodzinami, nawet jakby specjalnie przyjechali je odwiedzić.

-Ubrałybyście się- usłyszały ostry ton głosu i obydwie odwróciły się w tamtym kierunku. Krótko przystrzyżony brunet stał nieopodal nich. Na sobie miał krótkie spodenki i bluzkę a na nosie okulary. Używał ich tylko do czytania wiec dziewczyny wiedziały że na pewno nie wypoczywa tylko pracuje. Jego czerwone oczy zlustrowały obie dziewczyny.

-Są wakacje, chcemy złapać jeszcze trochę opalenizny zanim wyślesz nasz na jakaś Antarktydę- warknęła Sakura patrząc na brata z żądza mordu w oczach. Nienawidziła tego że traktował ją ciągle jakby miała pięć lat. Była młodsza od niego o zaledwie cztery lata a zachowywał się niczym ojciec. Chłopak westchnął, ściągnął okulary z nosa i przeczesał włosy ręka. Jego siostra kątem oka patrzyła jak te wszystkie dziewczyny patrzą pożądliwym wzrokiem w kierunku jej brata.

-To będziecie miały jeszcze okazje, bo wracamy dopiero za cztery dni- westchnął. Wiedział że nie spodoba się to jego siostrze, czasami żałował że nie była tak spokojna jak jej przyjaciółka. Zastanawiał się dlaczego akurat ona odziedziczyła ten wybuchowy temperament.

-Więc pozwól chociaż nam się opalać- odezwała się ze zrezygnowaniem i wyminęła go zostawiając okulary przeciwsłoneczne na stoliku. Musiała się zanurzyć w wodzie bo inaczej zaraz się roztopi. Gdy tylko zniknęła w basenie chłopak usiadł na jej miejscu i upił łyk jej bezalkoholowego drinka.

-Pilnuj jej- powiedział w stronę Hinaty uśmiechając się do niej delikatnie. Tak odwzajemniła uśmiech i kiwnęła głową. Wiedziała że jej przyjaciółka czasami potrafiła być nieobliczalna…

I oto pierwsza notka, mam nadzieje że wam się spodoba i zachęci was chociaż trochę do czytania tego bloga. Zastanawiam się nad podaniem opisu bohaterów, ale zobaczymy jeszcze.

A no i pytanko do was drodzy czytelnicy. Czy ktoś z was potrafi robić nagłówki? Albo polecicie mi jakiś dobry blog gdzie na zamówienia robią nagłówki? Bo jak widać blog jak na razie jest początkujący i chciałabym na początek zając się nagłówkiem z góry dziękuje :*